setelah tigabelaspurnama benih jiwa ini disemai, pengakhirnya yang mutakhir rupanya begini.
hasil yang tak tertuai,
lambakan buah-buah cinta yang terbiar,
tapak-tapak padi rasa-rasa bakal di tinggal.
bakal dibiar lalang menjulang tinggi,
bakal dibiar batangnya mengering rapuh.
dibiar jadi reput,
dibiar buahnya hanyut,
oleh air bah yang entah bila akan kunjung.
moga air bah nanti terus bisa datarkan tanahnya, agar saki-baki benih cinta yang aku ada ini bisa aku semai kembali. jadi sebidang ladang atau sawah yang ulung dan berbuah ranum.
"so, i boleh petik buahnya nanti, i nak jadi saudagar bertani, atau i tanam bunga warna-warni", kata Boja pada dia.
Dia tak layan. Dia ikut kemana Boja pergi. Dia bayang-bayang.
2 ulasan:
Sadis benar.Tunggu nanti pasti ada yang mahu bertani bersama.
sad. bersabarlah wahai hati petani.
Catat Ulasan